...چنانکه گفتیم فیلون یهودی آغازنده ی رویکردی تمثیلی و قرینه ساز به بزرگان یونانی بود و البته نه آخرین.اکنون پرسش اینجاست که با وجود مشاهده ی تمثیل و استدلال مبتنی بر آن در زوایای اندیشه ی یونان چرا ما فیلون یهودی و نگاه تمثیلی شرطی او را تخطی از یونان می دانیم؟

به نظر می رسد اینگونه استفاده از مقایسه ،تشبیه،تمثیل و قرینه سازی در تحلیل نهایی بازیافتن مجهولی در مجهول دیگر

 است یا به تعبیر دقیق تر بازیافتن مجهولی در مجهول معلوم پنداشته شده ی دیگر و این چیزی جز عادت و اعتیاد به عقاید پیشیافته و پیشساخته نیست فراموش نکنیم که ارسطوی بزرگ در بررسی فیلسوفان پیشین فلسفه را  یگانه دانش آزاد

 دانسته است «... زیرا تنها این دانش است که به خاطر خودش وجود دارد » (نک: متافیزیک_کتاب اول آلفای بزرگ صفحه ی 9)

     فرق است میان دوست داشتن دانش فارق از حقایق پیش یافته (philosofia) یا دانش ورزی و دوست داشتن عقاید

(philodoxa) یا عقیده ورزی.این را هم اضافه کنیم که  به نظر ما فلسفه در کتاب های آلفای بزرگ و کوچک متافیزیک ارسطو 

 به خود آگاه می شود (نک:متا فیزیک_کتاب دوم آلفای کوچک فصل 3 صفحه ی 53 :ملاحظاتی درباره ی روش)

اکنون پرسش بزرگتری خود نمایی می کند :شرایط جامعه ای که اجازه ی حضور «یگانه دانش آزاد » را در خود می دهد چیست؟

یا به تعبیری در یونان چگونه بوده است؟ به نظر ما پاسخ به پرسش فوق پنجره ایست برای دیدن تعامل یا تجاهل اندیشه ی ما با یونان ...(ادامه دارد)

                       با احترام و سپاس به دوست بالنده و گرامی جناب افشین توحیدی