سلام بر افشين خان معزز و مكرم!
تا حالا نديده بودم كسي رساله ي بخشايش و اينقدر با صلابت و مهابت بخونه و وصلش كنه به ريكور ....آفرين دمت گرم
اما خدمت دوست عزيزم عرض كنم كه:تفاوت اين دو تا نگاه اينجاست كه سويه و جهت عمل و همينطور مبداء صدور اونها در اين دو گونه بخشايش متفاوته.اگه زياده گويي نكنم و با اين مثال حرفمو بتونم بگم به خودم آفرين ميگم!!!(لابد!):
فرض كن من به شما خسارت جبران ناپذيري وارد كردم (بلا تشبيه!!)
و مثلن يك نفر ديگه هم شاهد ماجراست،اين شما هستين كه ميتونين منو ببخشين نه اون كسي كه فقط شاهد ماجراست...اون صاحب اين حق نيست ضمن اينكه شما هم اگر بخوا هيد .....
با اين مثال ساده (كه البته جاي استدلال و نمي گيره)من نتيجه ي زير رو مي گيرم:
هيچكس نمي تونه هولو كاستو ببخشه ...حتي كسانيكه در اين ماجرا قرباني شدن!....اينكه چرا ما نمي تونيم ببخشيم واضحه اما سوال اينجاست كه چرا حتي قربانيان هولوكاست هم حق اين كار و ندارن؟
اگه همه ي صاحبان حق در اون واقعه هم بخوان بازم جواب من منفيه
.اين مورد از اون مواردي نيست كه مشمول بخشايش فرد ـــ فرد يا حتي فرد ـــ گروه بشه،نلسون ماندلا رو به خاطر بياريم ......
ضمن اينكه اون ميتونست نبخشه...واتفاقن يكي از مثالهاي بارز بخشيدن امر نا بخشودني همين مورده.نه؟