عليك سلام حاتم !
كسي به شاعر داداييست شما البته ايراد نخواهد گرفت در صورتي كه هر جايي ديوان شعرش را با صداي بلند تورق نكند.بعضي گوشها براي دهان مبارك شاعر داداييست شما گوش شنوا نيستند....بگذريم كه اين مجازات صاحب خانه ايست كه بر سر سراي ننوشته:لعنت بر ......! استغفرا.. البته مدرنترش مي شود : شهر ما خانه ي ما!
قابل توجه شما :هيچ كس متن آيرونيك را نمي تواند مزداهيك بسنجد.
آنچه شما با اين عنوان به آن اشاره فرموديدهر چه باشد اين يكي نيست جون داداش!
ضمنن داداش حالتو جاي ديگه ميكني بد مستي شو سر ما در مياري؟
اول : منظور نظر ما از آن نكره اين نكره كه شما فرموديد نبود...هدف رساندن اين معني بود كه شما براي من ناشناخته هستيد نه اينكه زشت!
در معناي مورد نظر من مثلن احديت خدا هم نكره است(انكر النكرات..به قول ابن عربي)
دوم : نحو ، نحوه ي زيست زباني مشترك ماست حتي در شعر نحو گريز
حالا چطور بر سر شاخ جلوس كنيم و بن ببريم؟
سوم : سپاس از توجهت ( پارا لطف!)
