سلام اينكه ما در زبان پرتاب شده ايم يعني چه ؟! آيا منظور از زبان همان جهان است ؟ يا منظور صرفا زبان واژگاني است ؟ اگر قصد ما از گفتن زبان صرفا كلمات جملات و از اين قسم باشد اينكه ما در زبان پرتاب شده ايم جاي اما دارد ، اما اگر منظور از زبان هر گونه مكانيزم تداعي در ذهن است به اين معني كه هر چه مي بينيم ما را به چيزي در گذشته راه ميبرد و تمام جهان گذرنده بر ما را زنده مي كند البته قابل قبول است چون زباني با اين همه گستردگي چيزي از جهان كم ندارد . بلكه جهاني كه ما مي فهميم خود در چنين فضايي ( زباني ) شكل مي گيرد ! و بنا بر اين حرف زدن از پرتاب شدگي در ربان بسيار قابل قبول است . منظور اينكه ما در جهاني پر از علامات و نشانه ها زندگي مي كنيم ما فقط نشانه ها را مي شناسيم ( و اين بي ارتباط با معنا يابي كاركردگرايانه نيست ! ) در جهان ما هر نشانه اي ما را به سمت نشانه هاي ديگر مي برد ما نمي توانيم از سد نشانه ها بگذريم. فكر مي كنم خيلي مي شه راجع به اين مسئله حرف زد .....